Het is fantastisch om precies dát te doen wat je graag doet en wat je ligt. Het is geen moeten, maar een willen. Je moet je zelf dan maar zien als een klein radartje in het geheel. Al kom je maar een uur helpen, álles helpt. Je levert wat in, maar je krijgt er zóveel voor terug. Voldoening, dankbaarheid van die jongens, als je ziet hoe ze ervan genieten. Ze kijken zo anders tegen bepaalde dingen aan. Je kan van hen léren. Hun wereldje is zo’n stuk overzichtelijker dan de wereld van ons. Ze hebben ook minder zorgen. Ze helpen elkaar, als er één ziet dat iets niet lukt, staan ze gelijk bij je en vragen of ze je moeten helpen. Ze staan open in het leven, denk ik. Ze zijn ook niet bang voor vieze handen. De gaven die ze hebben, die stimuleer je. Peinzend: “Als je ziet wat ze doen, dat is gewoon fantastisch! ”